1. Moed is relevant tijdens 'kritische momenten', waarop er verschillende en soms tegengestelde overwegingen gelden. Met de twee-kolommenmethode van Argyris (in Smid & Rouwette 2009) kun je onderscheid maken tussen feiten en interpretatie of emotie. Dit helpt om alert te zijn op interpretaties. Bekijk het voorbeeld en pas de methode vervolgens toe bij een eigen ervaring.

Waarneming 

Interpretatie/emotie 

Er hangt een ansicht met een vrouw in bikini.  

Cor is een seksist.

Cor lacht naar mij.

Ik denk dat hij expres lacht wanneer hij mij ziet reageren op de ansichtkaart en voel me ongemakkelijk bij het idee dat hij mij uitlacht.

Ik glimlach terug.

Ik verberg me achter een glimlach omdat ik bang ben om te laten zien dat ik mij gekwetst voel en omdat ik me er zelf niet zeker over voel. Ik vind het ongemakkelijk om emotie en seks ter sprake te brengen in dit verder rationele en professionele contact.  

Ik onderneem geen actie. 

Ik wil hem niet vals beschuldigen van seksisme. Maar ik denk nu wel zo over hem. Volgens mij wacht ik erop dat hij iets bewijsbaar naars doet. Is dat dan wel eerlijk naar hem? 


Waarneming 

Interpretatie/emotie 

 

 

 

 

 


2. Lees de casus opnieuw en reflecteer erop.
  1. Wat viel je het eerst op? Over welke waarden gaat dit? Hoe heftig voel je dit?  
  2. Neem je voorbeeldfiguur in gedachten. Wat zou deze doen? Past dat ook bij jou? 
  3. Is er verschil tussen jouw persoonlijk gevoel over de casus en de hr-verantwoordelijkheid die je hier zou kunnen hebben? Hoe heftig zijn je emoties en wat betekent dit voor professioneel handelen?  
  4. Hoe zeker voel je je over je oordeel en je plek om er iets mee te doen? Hoe zeker voel je je over je eigen kwaliteiten om er iets mee te doen?
  5. Wat moet je kortom nog oefenen voordat je zelfverzekerd kunt ingrijpen?


Bron: Smid, G. & Rouwette, E. A. J. A. (Red.). (2009). Ruimte maken voor onderzoekende professionaliteit. Van Gorcum.

Laatste wijziging: maandag, 19 december 2022, 11:54